Een nieuw jaar is aangebroken. Uiteraard wens ik u nog alle goeds toe voor 2023. Gezondheid, geluk, liefde en natuurlijk vele mooie en spannende schaakpartijen. Voor mij is dit jaar extra bijzonder, omdat ik op 1 juni 2023 met (vervroegd) pensioen ga. Na 40+ jaren werken krijg ik deze kans die ik met beide handen heb aangegrepen. Bang om in een zwart gat te vallen ben ik niet. Genoeg te doen. Naast schaken, fiets ik graag, lezen vind ik leuk en ik heb nog 10.000 foto's en 500 uur videomateriaal liggen waar nog iets mee moet gebeuren en waarvan ik altijd heb gezegd: "als ik met pensioen ben .....". Naast dit alles heb ik ook weer het plan opgevat om, na jaren afwezigheid op social media, te starten met een webblog. Jarenlang heb ik een website onderhoud, maar vanwege tijdgebrek ben ik daar destijds mee gestopt. Nu met mijn pensionering voor de deur, hoop ik daar meer tijd voor te hebben. U ziet, ik hoef mij niet te vervelen.

Om dit blog te beginnen wil ik u meenemen naar de gebeurtenissen van de afgelopen maand. Ik speelde 3 partijen met wisselend succes. Op de dag na Sinterklaas speelde ik voor de interne competitie tegen Rob van Driel. Een partij waar niet zo heel veel over valt te vertellen, alleen dat het een vol punt opleverde voor ondergetekende.

Anders verliep de partij op 18 december 2022, de dag van de WK-finale, voor de 7e en laatste ronde van het Voges Open in Hillegom. Als bestuurder van de zwarte stukken wist ik vrij snel een pion te winnen en een comfortabele stelling op te bouwen. Helaas liet ik, zoals wel vaker, een steekje vallen.

Plomp-Dessens

stelling na 22. De3

Wit valt de toren op c1 aan, welke aanval eenvoudig gepareerd kan worden met bijv. 22. ..... Dc7. In plaats van de toren te redden speel ik hier 22. ..... e4 en na 23. Dxc1 exd3, 24.Dd3 Dc7, 25. Dxd3 speel ik met een kwaliteit minder. Een klap die ik niet meer te boven kwam. Na 33 zetten hield ik het voor gezien.

Het nieuwe jaar begon voor mij met een partij tegen Christian Boudewijn. Ook hier liep het niet echt volgens plan. Een moment van onachtzaamheid kostte mij, wederom, de kwaliteit.

Boudewijn - Dessens

stelling na 17. Te2

Ogenschijnlijk niets aan de hand. Neef Fritz van 18 is van oordeel dat zwart hier iets beter staat. Helaas is dat maar van korte duur. De partij gaat verder met 17. ..... Dc5 (dubbele aanval op het paard), 18. Pa2 De7 (? La3 is mogelijk beter), 19. Pxb4 Dxb4, 20. La3 ! en wit wint de kwaliteit. 

Onder het motto: "op ons niveau krijg je altijd een tweede kans" speelde ik door en er ontstond een eindspel van 2 torens tegen toren en paard. En dat kan lastig zijn. Oppassen voor familieschaak waardoor de kwaliteit weer wordt terug gewonnen. Lang ging dat goed, maar op enig moment maakte wit toch een fout.

stelling na 37. ..... Pd5

Wit heeft hier naar mijn mening niets te klagen. Pion b6 is zwak. Het paard op d5 is gebonden aan de dekking van dit kleinnood. Toch wil wit meer en speelt hier 38. Td7 (?) wellicht met de gedachte dat het paard gepend staat, maar overziet 38. ..... Pe3+ (nog beter is 38. ..... Pxf4 en zwart kan een eindspel ingaan met 2 pionnen meer) en de kwaliteit wordt terug gewonnen. Na 39. Kf3 Txd7 wordt op mijn voorstel de vrede getekend. Uiteraard had ik hier, met een pion meer, moeten doorspelen voor de winst. Gezien het verloop van de partij, leek remise mij wel de juiste uitslag.

De kop is er af. We gaan zien wat het jaar 2023 nog meer voor fraais en ellende in petto heeft.